Soru
Hayırlı günler.
Benim geçmişte hatam oldu ve tövbe ettim. İslami kaidelere hâlâ yeterince dikkat etmiyorum ama çabalıyorum. Biriyle tanıştım ve beni böyle kabul edeceğini söyledi. Evliliğe hazır hissetmediğimi, zaman vermesini söyledim ama hâlâ yazıyor. Beni böyle kabul ettiği için başka bir kimse kabul etmezse diye bakıp “Acaba evlenmeli miyim?” diye sürekli düşünüyorum. Ama son zamanlarda sürekli anlamsız şeylerden kavga çıkarıp bağırıp duruyor. “Seni ben kabul etmişim karşına daha da kimse çıkmaz değerimi bil, sevgimin değerini bil.” diyor. “Tamam zaman istedim senden, sürekli iletişim kurmaya çalışma.” diyorum ama umursamıyor. “Kötü amaçla konuşmuyorum ki.” diyor. Bir kere “İyi geceler.” demeyi unutmuş olayım 3 saat bağırıyor. Biliyorum ki konuşmakta haram, artık ben ne yapacağımı bilmiyorum. Çok anlamsız şeylerden tartışma çıkarıyor. Misal olarak: “Sen önceden ‘selam, naber’ kelimelerini kullanmazdın şimdi niye kullanıyorsun, beni çıldırtma, sen manyak mısın, bana önceden kullanmadığın konuşma tarzını (kelimeyi kastediyor) kullanma.” diyor ve “Bunun önemi yok ki, kasti yapmıyorum, sadece kelime buna da mı dikkat edeceğim, kelime sadece ne var bunda?” diyorum. Yine bağırmaya devam ediyor ve asla olayı büyüttüğünün farkında değil. “İğneleyici konuşmak için yapıyorsun.” diyor. “Hayır alakası yok.” diyorum yine aynı şeyi iddia etmeye devam ediyor. Sürekli olarak dediğim en ufak şeyi yanlış anlayıp açıklama yapsam bile açıklamama inanmayıp sürekli, “Saçmalıyorsun.” diyor. “Sinirliyim sonra konuşalım, anlaşamayacağız.” diyorum yine konuşmaya zorluyor. Ne desem inanmıyor her seferinde on kere açıklama yapıyorum. Şu an aşık olduğunu düşünüyorum, bu yüzden bu kadar küçük şeylerden tartışma çıkarsa da sakinleşiyor uzun süre sonra. Ama aşkı bitince kimse böyle şeylere katlanmaz. Ya sürekli aşk cümlesi kuruyor ya da “Bunu neden dedin?” deyip tartışma çıkarıyor, artık nasıl davranıyor anlayamıyorum. Bazen, “Dini abartıyorsun, içinde kaybolursun.” diyor ve kendisi de Kur’ân okuyor arada da namaz kılıyor galiba. Kısaca sormak istediğim beni böyle kabul ettiği için anlaşamayacağımı ve evliliği kaldıramayacağımı düşünsem bile “Evet.” demek zorunda mıyım? Tavsiyede bulunur musunuz? Biliyorum, bunlar da günah ama gücüm yetmiyor.
Cevap
Aleyküm selam ve rahmetullah.
Bacım, her insan Allah’ın kendisine takdir ettiği hayatı yaşar. Bu sebeple hiç kimse kimseye muhtaç değildir.
Din her şeyden evvel güzel ahlaktır. Namazsız abdestsiz birisini eş olarak kabul edemeyeceğimiz gibi ümmet olarak haramlara tevil getiren, huysuz, hele hele kadına nasıl davranılmasını bilmeyen birisini de koca sıfatına haiz bir erkek olarak kabul edemeyiz.
Hiçbir günah samimi bir tevbeden ve tekrar edilmedikten sonra sahibini sorguya çektiremez. Günahımızın da sevabımızın da sahibi Allah’tır.
Bir an evvel o kişiden kendinizi kurtarın. Nikâhsız olarak bu denli sohbeti ilerletmeniz zaten caiz değildir, günaha giriyorsunuz. Allah kerimdir, nasibinizin nereden geleceğini bilemezsiniz. Günahlar üzerinden kişiye şantaj yapmak büyük bir vebaldir. Hele hele sevgi üzerinden şantaj alçakçadır. Sağa sola da kulak asmayın. Dini ne kadar hassas yaşayabilirseniz yaşayın. Yarın yanınıza kâr kalacak tek şey o olacaktır. Allah’a emanet olun.