Soru
Selamun aleyküm kardeşim.
Ben 28 yaşında evlendim. Eşimin namazında, medrese eğitimi almış, etraftan da, ahlakı güzel, dedikleri için razı oldum. 1.5 ay oldu evleneli. Bugün telefonda 3 ay öncesinden kalan mesajları gördüm. Başka bir kadına hitabını “bebeğim, yavrum” gibi sohbet ettiklerini, çeyiz için kurulacak evimizden dahi bahsedildiğini, “Evi kurdunuz mu tatlım?” vs. soruları gördüm. Eşimin ona davetiye vermek için evine gittiğini mesajlarda okudum. Dünyam yıkıldı. Amacım bir an terk etmek, biletimi alıp memleketime dönmekti ama ailemi üzmekten korktum. Bu insanı görünce artık midem bulanıyor. Bana ne dersiniz kardeşim, ne yapmalıyım? Çaresizim.
Cevap
Aleyküm selam ve rahmetullah.
Hanım kardeşim, yaşadığın zor durum karşısında bir şey söylemek zor olsa da nacizane birkaç tavsiye vermeye gayret edeceğim.
Evvela şu zemini aklımıza çok iyi yerleştirelim ki bundan sonra söyleyeceklerimiz ve şu ana kadar yaşananlar biraz olsun mantık çerçevesine otursun ve konuşulabilecek hale gelsin. “Hepimiz insanız, hata yapabiliriz.” Onu da mı, şunu da mı diye sormaya yahut kızmaya gerek yok. İnsansak yapabiliriz. Ve daha da önemlisi kim olursak olalım yapabiliriz. Peygamberlerin dahi zellelerinin olduğu şu dünyada, sevdiklerimizden aldığımız her darbede aklımıza bu gelmeli.
Her şeyden önce kocanız ile sakince konuşun. Kadın olarak bazı erkeksi tavırları, hata da olsa davranışları uzaktan anlamanız zordur. Bir bakın, sorun, bu olaylar neden yaşanıyor? Kesinlikle yuvayı yıkan siz olmayın. “Hangi yuva kardeşim?” demeyin. Tecrübe ile sabit ki, zulmün görüldüğü yuvalar hariç, en kötü yuva yuvasızlıktan iyidir. Bu görüşme neticesinde olumlu sonuç almak, bu meseleyi tüm yönleri ile ailenizin saadeti yönünde kapatmak için çok taraflı hareket edin. Sabır ve dua bu yolda erzağınız olsun.
Malumunuzdur ki talak verme hakkı erkeğe aittir. Bazı gerekçeler dışında Allah tarafından kadına böyle bir yetki tanınmamıştır. İlla da boşanmak isterseniz kocanızdan bunu ya gönül rızasıyla yahut ikna edecek bir meblağ ile almalısınız.
Hülasa, yaşanılan durum ne olursa olsun duygularınızı aklınızın önüne geçirmeyin. Biliyorum kadın olarak, hele de bunları yaşamış bir kadın olarak bu zor lakin burası dünya, biz de imtihandayız. Haşa, Allah azze ve celle bizi nasıl imtihana tabii tutacağını bize soracak değil. Başımıza ne gelirse gelsin, Allah’a isyan etmeden ve rızasına uygun şekilde atlatmayı becermeliyiz. Allah yardımcınız olsun, Allah’a emanet olun.